Reis naar San Diego

Het begint onderhand een routine te worden. Binnen het uur waren we vanmorgen weer op pad. Na een kleine overstroming vannacht vanwege een toilet die door bleef spoelen hebben we verder een rustige nacht gehad. Vandaag hebben we als eindbestemming San Diego uitgekozen. Een stad aan de westkust van Amerika, vlak bij de Mexicaanse grens. Ons doel was om op tijd in San Diego te zijn zodat we ook nog wat aan onze middag daar hebben. Dus vlug op weg. Het wordt vandaag een saaie rit. We moeten namelijk langs de Mexicaanse grens door een woestijn gebied. Een lange kaarsrechte weg met alleen maar wit zand. De duinen bij Schoorl, de grootste en hoogste van Nederland, zouden zich schamen om zich zo te noemen als ze de Californische duinen zouden zien. Zo groots en hoog. Er wordt hier in de duinen veel met speciale duinbuggy’s gecrost. Omdat het een zaterdag is zagen we die natuurlijk heel veel rijden. Het rijden met de camper over deze weg was ook nog een hele belevenis. We werden middels borden gewaarschuwd voor zware zijwinden. Dat was geen overbodige waarschuwing. Vanaf dat we weg reden tot aan de bergen heb ik constant rukwinden op moeten vangen. Best wel vermoeiend rijden. Tot overmaat van ramp moesten we ook nog even door het Cleveland Nationaal Forest. Ik weet niet of het een officiële berg is, maar al gauw zaten we weer op een hoogte van bijna 5000 voet boven zeeniveau. Dat afwegend tegen het feit dat we ’s-Morgens nog op zeeniveau zaten was het toch weer een flinke klim. Heel wat stuurwerk dus. Ook naar beneden is het altijd spannend. De hellingen zijn hier over het algemeen zo’n 6% als er gedaald wordt. Ook dat is dus een aandachtspuntje.

De camping was al geboekt dus daar hoefden we ons geen zorgen over te maken. Echter volgens de site van de camping waren we daar pas vanaf 2 uur welkom. Dat was wel een aandachtspuntje. Immers  ons navigatie systeem beloofde ons dat wij er voor 12 uur al daar zouden zijn. Wat nu, bellen? Nee natuurlijk niet, ingeval er een opmerking over gemaakt zou worden hadden wij dat totaal over het hoofd gezien. Domme toeristen die niet op letten wat er op de site staat enzovoorts.. In het ergste geval zouden we de camper laten staan en ons later op de middag in schrijven. Gelukkig was dit alles niet nodig. We werden ontvangen door een vriendelijke dame die ons met alle plezier inschreef. Uitleg gaf over de faciliteiten en natuurlijk ook uitleg gaf over het openbaar vervoer systeem van San Diego. Je kunt een pas Partout kopen voor meerdere dagen. Daarmee mag je gebruik maken van het openbaar vervoer in San Diego. De pas Partouts zijn te koop op het trolley station, en een achteruitgang van de camping komt direct op het station uit. Kom dat even mooi uit, bijna privé vervoer op onze camping. Nadat we onze camper op de ietwat smalle plaats gemanoeuvreerd hadden hebben we snel de vitale leidingen aangesloten en een boterham gegeten. Na de boterham besloten we om naar de Old Town te gaan. Een oude wijk met veel traditionele gebouwen, winkeltjes, eet tentjes en gezellige barretjes. Op straat was het voornamelijk Spaans wat je hoorde en de Mexicaanse invloeden waren erg aanwezig. Wel gezellig allemaal. Omdat het zaterdag is, ook hier een vrije dag, is het er natuurlijk gezellig druk. Na een tijdje door de wijk gezworven te hebben vonden we het tijd worden voor een drankje. Natuurlijk hebben we ons weer laten verleiden tot een lekker cocktail. De naam van de cocktail is me al weer ontschoten maar het had iets te maken met oma’s en haar opgewonden toestand. Maar hij smaakte er niet minder om. Toen we alles in de wijk bekeken hadden was het al weer tijd om richting camper te gaan. Nog even een wat eten, drinken, een spelletje spelen en dan is het al weer tijd om te gaan slapen. Morgen willen we toch wel redelijk op tijd in San Diego zijn. We willen namelijk de drukte voor zijn. De Oakland Raiders komen namelijk bij de San Diego Warriors op bezoek om een football wedstrijd te spelen. American football leeft ook hier heel erg, dus ben ik bang dat het heel erg druk in de trein is als we later gaan. Onze trein heeft namelijk een halte bij het stadion. Ik heb nog even gekeken voor kaartjes, maar de goedkoopste beginnen bij $ 250,00 en dan zit je ergens aan de kopse kant van het veld, een beetje schuin achter een van de goals. Dus ons doel is om ruim voor 1 uur, de begintijd van de wedstrijd, het station voorbij te zijn. We gaan zeker morgen naar het Gaslight district en misschien dat we de Marina ook nog even mee pikken. Dierentuinen en zeeaquaria laten we links liggen. Die kunnen we thuis ook bezoeken. Ons voornaamste doel is om zo veel mogelijk van de Amerikaanse cultuur op te snuiven, en daar zijn we druk mee bezig. Dus morgen komt er weer een nieuw verhaaltje.