camper inleveren

Gisteren hebben jullie ons verhaaltje moeten missen. Wij hadden het veel te druk met het poetsen van de camper en het inpakken van de koffers. Want als de vakantie ten einde loopt moet je we zorgen dat je alles weer verzamelt. Wij waren gisteren niet al te laat opgestaan en van onze camping bij Van Nuys naar de camping in Malibu gereden. Ondanks dat we het langzaam aan hadden gedaan waren we toch bijna twee uur te vroeg om in te checken. Niet getreurd, dan maar een stukje langs de kust gereden. Met het uitzicht wat we hadden ook geen straf. Precies op tijd waren we weer terug en hebben we snel de koffers ingepakt en de camper een beetje schoon gemaakt. Bij het boeken hadden we om Ocean View gevraagd, en gekregen. Dus toen we klaar waren zijn we heerlijk in de zon gaan zitten en hebben we echt genoten van het uitzicht. Aan het einde van de middag begon het eerst zacht te waaien. Op een gegeven moment waaide het echter zo hard dat het niet prettig meer was om buiten te zitten. We hebben ons toen maar met onze boeken en een spelletje vermaakt tot het bedtijd was. In de loop van de nacht ging het echter steeds harder waaien. Op een gegeven moment stond de camper echt te schudden op zijn wielen. 's-Morgens was het nog niet veel beter. Er kwam van alles voorbij waaien. Handdoeken, bezemstelen en ook nog een voordeurmat om het zo maar te zeggen. We moesten nog even vegen en dweilen in de camper, maar dat had door de wind geen zin. Toen ik de afvoerslang van het toilet ging loskoppelen werd ik  letterlijk gezandstraald, niet echt leuk. Overal zat zand, in onze kleren, in ons haar, letterlijk overal. Nadat alles zo goed en zo kwaad als  het ging was ingepakt vertrokken we voor onze laatste rit van deze vakantie. Op naar Augora Hills naar Road Bear om onze camper in te leveren. Wij waren vandaag de tweede of derde die terug kwamen brengen. Na ons zijn zeker nog vier Campers gekomen dus werd het erg druk. Het inleveren ging erg soepel. De man van Road Bear liep alles vluchtig na. Toen alles zijn goedkeuring had gekregen vroeg hij of er nog klachten waren. Wij aan het vertellen dat de toaster het niet goed deed en dat de kachel niet werkte. Dat vond die man best wel vervelend. Om ons hiervoor te compenseren beloofde hij ons bij ons hotel in Santa Monica af te zetten in plaats van op het vliegveld. Normaal gesproken gaan ze naar een paar geselecteerde hotels of naar het vliegveld. Als jouw hotel, zoals het onze, er niet tussen staat moet je je eigen vervoer regelen. Dat wisten wij, maar toch had ik gisteren even gebeld om te vragen wat het beste was. Vanuit Road Bear een taxi nemen, of met de gratis shuttle naar het vliegveld en van daaruit een taxi naar Santa Monica te nemen.  De man die ik aan de telefoon had adviseerde de shuttle naar LAX vliegveld en van daaruit de taxi. Ik had on dus op de shuttle lijst laten zetten en heb de man vriendelijk bedankt voor zijn advies. Laat dat nu toch dezelfde man zijn die ons hielp met de camper. Dus vandaar zijn aanbod. We hebben nog even overwogen om het af te slaan, maar ja een taxiritje van LAX naar Santa Monica kost ook al gauw veertig dollar, dus hebben we het aanbod met beide handen aangegrepen. Rond elf uur reden we weg bij Road Bear en om twaalf uur waren we bij ons laatste hotel van deze vakantie. En leuk niet al te groot hotel aan de rand van een voetgangersgebied, en natuurlijk vlak bij de beroemde pier van Santa Monica. In eerste instantie waren dit twee aparte pieren. De eerste werd in 1909 gemaakt in opdracht van de gemeente en was voornamelijk bedoeld om het riool ver genoeg de zee in te krijgen zodat niemand er last meer van had. De tweede pier werd in 1916 door particulieren gebouwd die er een pretpark van maakten. In 1938 werden de twee pieren in opdracht van de gemeente aan elkaar gekoppeld door middel van een brug. Uiteindelijk in 1953 werd de pier door de gemeente gekocht. In de zestiger jaren heeft men de pier willen vervangen door een kunstmatig eiland in de zee met daarop een groot hotel. Protesten van de bevolking hebben er voor gezorgd dat deze plannen niet door gingen. De Santa Monica pier heeft in verschillende films een belangrijke rol gehad. Onder meer in de film Forrest Gump, hier was Forrest uitgerend. Na het bewonderen van de pier hebben we ergens een lekker wijntje gedronken. Het beviel ons daar zo goed dat we voor de avond gelijk een tafel gereserveerd hadden. Na nog wat rond gewandeld te hebben zijn we naar ons hotel gegaan om ons wat op te frissen en om wat uit te rusten. Rond half acht zijn we aan tafel gegaan en hebben uitgebreid gedineerd het is immers voorlopig onze laatste avond in Amerika en daar moeten we een goed einde aan geven. Morgen op het vliegveld hoop ik ergens in te loggen om onze laatste bevindingen te schrijven. Dus het is nog niet helemaal afgelopen.